bookmate game
es
Книги
Ryoko Sekiguchi

La voz sombra

Antes de la invención de la fotografía y de las grabaciones sonoras, a los vivos no les quedaban de quien moría sino unos pocos objetos que lo habían acompañado; su olor impregnado en la ropa; la letra, si la persona sabía escribir; retratos pintados, para quienes podían permitírselos, o mechones de pelo.
La voz es una extensión del cuerpo y la única parte que no puede enterrarse: la voz permanece intacta y altera el sentido del tiempo, pues está condenada a quedarse en un presente eterno. «El mensaje de este libro, o más bien la moraleja que se extrae de su lectura, es únicamente éste: graba la voz de tus seres queridos», nos dice Ryoko Sekiguchi al inicio de esta obra singularmente emotiva y delicada en la que la autora de Nagori vuelve a demostrar una especial lucidez para describir y catalogar las experiencias más íntimas y trascendentales del ser humano.
Compuesto de breves fragmentos, este inclasificable libro es una historia de la voz de quienes se han ido y de cómo continúa afectando a quienes aún viven. Una exploración original y bellísima sobre la memoria, la desaparición y la huella que dejamos en el mundo.
32 печатни страници
Притежател на авторското право
Bookwire
Оригинална публикация
2024
Година на публикуване
2024
Издател
Editorial Periférica
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Ivana Melgozaсподели впечатлениепреди 14 дни
    👍Струва си да се прочете

  • Cindy Canelсподели впечатлениепреди 25 дни
    🔮Дълбока вода

  • Alvaro E. Segovia Garcíaсподели впечатлениепредходен месец
    👍Струва си да се прочете

Цитати

  • Cindy Canelцитирапреди 2 месеца
    La voz altera la temporalidad porque está condenada a quedarse en el presente para siempre.
  • Marianaцитирапреди 16 минути
    ¿O será que lo contrario de la presencia no es la ausencia, sino la desaparición? ¿Será porque la presencia prevalece mientras dura la vida, en tanto que tras la muerte de un ser no es la ausencia, estado estático, lo que nos embarga, sino la desaparición, permanentemente renovada? ¿Será eso lo que nos desgarra y agrede, no un estado, sino una acción que se repite hasta el infinito?
  • Marianaцитирапреди 2 часа
    El mundo se ensombrece.

    O quizá no sea el mundo lo que se ensombrece, sino yo la que se ha sustraído del mundo tal como era, más liviano y luminoso.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)