bookmate game
Jostein Gaarder

El misterio del solitario

Уведоми ме, когато книгата е добавена
За да прочете тази книга, качете я във формат EPUB или FB2 в Bookmate. Как се качва книга?
Hans Thomas, un muchacho noruego de 12 años, y su padre emprenden un viaje hacia Atenas en busca de la madre, que ocho años atrás los abandonó para «encontrarse a sí misma». El azar hace que se detengan en Dorf, un pequeño pueblo donde un viejo panadero regala al joven un panecillo que oculta un diminuto libro, que Hans Thomas comenzará a leer con la ayuda de una lupa que un misterioso enano le regala. A partir de ese momento, el muchacho inicia otro emocionante viaje paralelo: el de la imaginación. Sabrá de Frode, un marinero que naufragó y sobrevivió en una isla desierta, de su baraja de naipes y de cómo combatió su soledad haciendo que cada una de las 53 cartas tuviera vida propia (52 de ellas bastante inconscientes; una sola, Comodín, entiende verdaderamente las reglas del solitario que hace el anciano). Pensando en todo ello, a Hans Thomas le surgirá una pregunta: ¿Hasta qué punto podemos nosotros, a diferencia de los naipes, determinar nuestro destino?
Тази книга не е налична в момента
310 печатни страници
Оригинална публикация
2011
Година на публикуване
2011
Издател
Siruela
художник
Pablo Álvarez de Toledo
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Abril G. Kareraсподели впечатлениепреди 2 години
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода
    🎯Струва си
    🚀Не мога да я затворя

    Uno de mis libros de cabecera 💜

  • Manu kreukсподели впечатлениепреди 4 години

    Mi libro favorito 🇸🇻💗

  • Nostalgic Cebraсподели впечатлениепреди 5 години
    👍Струва си да се прочете

    Demasiado bueno en verdad... No sé arrepentirán.

Цитати

  • Abril G. Kareraцитирапреди 2 години
    Mientras somos niños, tenemos la habilidad de sentir el mundo a nuestro alrededor. Pero, luego, el mundo en sí se convierte en una costumbre. Hacerse mayor era como emborracharse de sensaciones.
  • Abril G. Kareraцитирапреди 2 години
    De repente, me pareció muy triste que los seres humanos nos acostumbremos a algo tan indescriptible como es el hecho de estar vivos. De pronto, un día vemos evidente que existimos, y luego no volvemos a pensar en ello hasta que estamos a punto de abandonar este mundo.
  • Abril G. Kareraцитирапреди 2 години
    Vivimos, ¿oyes? Pero sólo vivimos exactamente ahora. Abrimos los brazos y decimos que existimos.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)