es
Книги
Barbara Pym

Cuarteto de otoño

Barbara Pym escribió Cuarteto de otoño sin grandes esperanzas de que viera la luz. Llevaba tiempo sin publicar, al considerar sus editores que había quedado anclada en un costumbrismo apolillado y poco comercial. Después de que el poeta Philip Larkin y el crítico lord David Cecil reivindicaran su valía. Pym encontró editor para este libro, que resultó finalista del Premio Booker en 1977 y la consagró como una de las autoras inglesas más leídas y queridas del siglo XX.

Los protagonistas de esta novela trabajan en la misma oficina y afrontan el otoño de su vida sumidos en la soledad. Letty se va a jubilar sin haber encontrado el amor. Marcia tiene un carácter excéntrico y hosco, cualidades que se han acentuado desde que le practicaron una mastectomía. Edwin es un viudo obsesionado con asistir a ceremonias religiosas, y Norman un misántropo muy dado al sarcasmo. Todos viven suspendidos entre sus recuerdos de la guerra, un presente que no comprenden —el Londres del rock and roll y la minifalda— y un futuro lúgubre. Todos se obstinan, sin embargo, en encontrar la esperanza en una sociedad que les da la espalda o se apiada de ellos. Cuarteto de otoño es un estudio sutil de la soledad en la edad tardía, el retrato de cuatro vidas humildes pero dignas de atención, pese a no tener, como advierte Letty, «ningún interés para los escritores de narrativa contemporánea».
231 печатни страници
Притежател на авторското право
Bookwire
Оригинална публикация
2021
Година на публикуване
2021
Издател
Gatopardo Ediciones
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Antonieta Chávezсподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете

    Una imagen excelente de lo que una persona de la tercera edad vive, siente y ambiciona.

  • Dianela Villicaña Denaсподели впечатлениепреди 2 години
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода
    💧Сълзливо

  • Tess Pedroсподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода
    🎯Струва си

Цитати

  • Dianela Villicaña Denaцитирапреди 2 години
    Aun así, sospechaba que Marcia no había sido de mirarse demasiado al espejo. No daba la impresión de preocuparse mucho por su apariencia, en el mejor de los casos, ni siquiera con el pelo teñido
  • Dianela Villicaña Denaцитирапреди 2 години
    Que dos mujeres compitieran por el amor de un clérigo empleando como armas de seducción la comida y el vino tenía algo de escandaloso, pero toda la historia cuadraba perfectamente. La humanidad que todos compartimos..
  • Dianela Villicaña Denaцитирапреди 2 години
    Letty sentía por el clero un respeto anticuado que ya parecía en desuso en los años setenta, cuando en repetidas ocasiones había constatado en primera persona que, en muchos aspectos, eran igualitos al resto de los hombres, o incluso más

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)