İtirilmiş simvol

Bu dünyada yaşamaq və onun mənasını anlamağa can atmamaq – mahiyyət etibarilə, nəhəng kitabxanada gəzişmək və kitablara əl dəyməmək kimidir.

Moiseyin (Musa peyğəmbər) qarşısında aralanan Qırmızı dənizdən tutmuş... Nyu-York ştatının şimalında tapılan qızıl lövhələrdən, sehrli eynəyin köməyilə Mormonun Kitabını tərcümə etmiş Cozef Smitə qədər.

əgər minlərlə insan fikirlərini eyni bir şeyin üzərində cəmləyərlərsə, onda necə? Bütün bu fikirlər axaraq bir vahidə çevriləcək və onun cəm kütləsi artmağa başlayacaq. Bu isə cəzbetmə qüvvəsinin artmağa başlayacağı deməkdir.

Yəni, hipotetik desək, aşkar bir qənaət özünü sırıyır: fikir kütləyə malikdirsə, onda onun cəzbetmə qüvvəsi var və o əşyaları cəzb edə bilər.

İnsanlar minilliklər ərzində zülmətdə veyilləniblər... lakin indi, peyğəmbərliklərin bildirdiyi kimi, dəyişikliklər baş verəcək. Kor kimi zülmətdə sərgərdan olan bəşəriyyət nəhayət yolayrıcına çıxıb. Qədim kitablar, elə ulduzların özü də bu anı əvvəlcədən deyib. O qarşısıalınmaz surətdə yaxınlaşırdı. Əvvəlcə gözçıxaran parıltılı bəsirət gözü açılacaq, nəhayət biliklərin gur işığı zülmətə işıq saçacaq və insanlara uçurumun kənarından çəkilmək yolunu göstərəcək.

əgər lazım olan şəkildə yönəldilərsə, insan fikri fiziki kütləyə təsir etmək qabiliyyətinə malikdir. Alimlər qaşıqları əymək kimi ucuz fokuslarla yox, ciddi elmi tədqiqatlarla məşğul olurdular və bunların hamısı eyni bir sarsıdıcı nəticəyə gətirirdi: fikirlərimiz ətraf aləmə dərin sirayətedici, subatom səviyyəsində təsir edir.

İnsanın ruhu cismani qatın üzərində hakimiyyətə hərisidir

kifayət qədər inkişaf etmiş istənilən texnologiya magiyadan fərqlənmir”.

Yəni... əgər kifayət qədər sayda insan eyni bir şey haqqında fikirləşməyə başlasa, onda həmin fikrin cəzbetmə qüvvəsi hissedilən olacaq... Real qüvvəyə çevriləcək. – Ketrin göz vurdu. – Və maddi aləmə əhəmiyyətli təsir göstərəcək.

İndi isə təsəvvür edin ki, fikrin... beyninizdə doğan istənilən, ən xırdaca olsa da fikrin... kütləsi var. Təsəvvür edin ki, fikir maddidir və ölçülə biləcək kütləyə malikdir. Cüzi, aydın məsələdir. Bununla belə kütləyə malikdir. Bundan hansı qənaətlərə gəlmək olar?

Rotondanın günbəzindəki obrazların təəssüratlandırıcı dəstəsi həqiqətən də Qədimi Misteriyalar ideyasını ehtiva edirdi və bu, təsadüfi də deyildi. Ata-banilərin nəzərində Amerika rəsm üçün bir təmiz kətan, misteriyalar toxumunu səpmək üçün xam torpaq kimi idi. Və bu gün həmin möhtəşəm obraz – dövlətin göylərə qalxan banisi – qanun yaradıcılarına, prezidentlərə və senatorlara səssiz-səmirsiz yuxarıdan aşağı baxırdı... Açıq-saçıq xatırlatma, gələcəyə baxış, insanın tam ruhi yetkinliyə çatacağı vaxtın yetişəcəyi vədi.

Bu artefaktın axtarışına və alınmasına Malah bütöv varidat xərcləmişdi. Üç min ildən də əvvəl Yerə düşən meteoritdən döyülüb-hazırlanan, akeda üçün bıçaq.

“Göylərin dəmiri”, – qədim mistiklər onu belə adlandırırdılar.

Rəvayətə görə, Avraamın (İbrahim peyğəmbər) akedada – Həyat Kitabında qələmə alınan İsaakın (İsmayıl peyğəmbərin), patriarxın yeganə oğlunun İbadət dağında qurban gətirilməsində istifadə etməyə hazırlaşdığı bıçaqdır. Heyrətamiz taleyini davam etdirən xəncər ötən minilliklər ərzində yiyəsini saysız dəfə dəyişib – Roma papaları, nasist mistikləri, yəhudi kimyagərlər, fərdi kolleksiyaçılar...

Amon”, – o, kütləyə düzəliş etdi. – Dininizin beşiyi – Misir”. Zevsin, Yupiterin, elə müasir tanrıların qalan hamısının sələfi Amon olub, buna görə bu günə qədər müxtəlif dillərdə edilən dualarda onun adı təkrar olunur: “Amen! Amin! Aum!”

Sizə məlum olduğu kimi, professor, piramida çevrilmənin möcüzəli qüvvəsini bəxş edir. Əfsanəyə görə, piramida formasını dəyişib, öz sirlərini açaraq, başqa fiziki görkəm ala bilər. Ekskaliburu kral Arturun əllərinə verən məşhur daş kimi, mason piramidası da, əgər bunu istəyərsə, dəyişmək və sirrini ən layiqliyə açmaq iqtidarındadır.

Həqiqətin gözlərinin içinə baxmalıyıq

Mən cismim üzərində hakiməm

Bu dünyada yaşamaq və onun mənasını anlamağa can atmamaq – mahiyyət etibarilə, nəhəng kitabxanada gəzişmək və kitablara əl dəyməmək kimidir

Bizim hamımızın Yaradanı olub. O mövcud olub və müxtəlif adlar altında, müxtəlif görkəmdə mövcuddur, ona müxtəlif dualar ediblər, lakin bəşəriyyət özünü Tanrısız təsəvvür etmir. Tanrı – hamımız üçün ümumi, hələ öyrənilməyən hər şeyin və iradəmizdən asılı olmayan sirlərin simvoldur. Qədimdəkilər Tanrıya insan qabiliyyətlərinin həddi-hüdudu olmayan potensialının simvolu olaraq ehtiram edirdilər, lakin əsrlər ötürdü və bəşəriyyət bu simvolu itirdi. İndi isə onu yenidən əldə etdi.

Lenqdonun yadına filosof Menli Hollun işindən, qəlbində həkk olunan fraqment düşdü: “Əgər Nəhayətsiz Tanrı insanın müdrik olmasını istəməsəydi, O insanı öyrənmək qabiliyyətləri ilə təchiz etməzdi”.

Dünyanın bütün dinlərində ta qədimlərdən davamçılara inanmaq və əmin olmaq təlqin olunub. Dini köhnə fikir qəliblərinin toplusu kimi inkar edən elm isə bu gün etiraf etmək məcburiyyətindədir ki, gələcək məhz, inam anlayışlarını idarə edən sahədə – fikri cəmləşdirərək inandırmaq və niyyət etmək qabiliyyətində yerləşir. Möcüzələrə inamımızı kökündən çıxaran elm indi, elə özünün yaratdığı uçurumun üzərindən körpülər salır.
Ketrinin sözləri professoru dərin düşüncələrə