bookmate game
es
Книги
Delphine de Vigan

Las lealtades

En el centro de esta novela hay un niño de doce años: Théo, hijo de padres separados. El progenitor, sumido en una depresión, apenas sale de su caótico y degradado apartamento, y la madre vive consumida por un odio sin fisuras hacia su ex, que la abandonó por otra mujer. En medio de esa guerra, Théo encontrará en el alcohol una vía de escape. A su alrededor se mueven otros tres personajes: Hélène, la profesora que cree detectar que el niño sufre maltrato a partir del infierno que vivió en su propia infancia; Mathis, el amigo de Théo, con el que se inicia en la bebida, y Cécile, la madre de Mathis, cuyo tranquilo mundo se tambalea después de descubrir algo inquietante en el ordenador de su marido…
Todos estos personajes son seres heridos. Marcados por demonios íntimos. Por la soledad, las mentiras, los secretos y los autoengaños. Seres que caminan hacia la autodestrucción, y a los que acaso puedan salvar –o tal vez condenar definitivamente— las lealtades que los conectan, esos «lazos invisibles que nos vinculan a los demás (…) las leyes de la infancia que dormitan en el interior de nuestros cuerpos, los valores en cuyo nombre actuamos con rectitud, los fundamentos que nos permiten resistir, los principios ilegibles que nos corroen y nos aprisionan. Nuestras alas y nuestros yugos. Son los trampolines sobre los que se despliegan nuestras fuerzas y las zanjas en las que enterramos nuestros sueños».
Una novela concisa, escrita con una prosa afilada, y que no da tregua al lector. Un relato de una contundencia sin contemplaciones, desgarrador y necesario. «Una narración precisa, rigurosa, casi austera. De ahí nace la belleza áspera de esta novela conmovedora, concienzuda y contenida» (Télérama).
121 печатни страници
Оригинална публикация
2019
Година на публикуване
2019
Издател
Editorial Anagrama
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Marcela Osegueraсподели впечатлениеминалата година
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода

    No me gustan los finales abiertos 😐

  • b8470819851сподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете

  • Nora Alvarezсподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете

Цитати

  • Marleneцитирапреди 3 години
    A veces me digo que hacerse adulta tan solo sirve para eso: reparar las pérdidas y los daños del comienzo. Y mantener las promesas del niño que hemos sido.
  • mayoralgricelda30цитирапреди 10 месеца
    y en cuanto digo que no trabajo, la conversación deriva hacia otra persona y no vuelve a centrarse en mí. La gente no concibe que una mujer dedicada al hogar pueda tener una vida, centros de interés, y menos aún algo que decir. No conciben que pueda pronunciar varias frases juiciosas sobre el mundo que nos rodea, ni ser capaz de formular una opinión. Como si la mujer dedicada al hogar estuviera condenada por defi
  • mayoralgricelda30цитирапреди 10 месеца
    Todo aquel que vive o ha vivido en pareja sabe que el Otro es un enigma.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)