bookmate game
Alan Valdez

La pérdida de voluntad en el agua

La pérdida de la voluntad en el agua, Premio Nacional de Poesía Joven Elías Nandino 2020, es un poema con versos y largas secciones narrativas. Está dominado por la metáfora del agua como elemento del paso del tiempo, por lo que el agua congelada se convierte en el pretexto para analizar un acontecimiento. La agudeza de los planteamientos de Valdez y su alta calidad como poeta y prosista lo vuelven un autor a seguir desde este primer libro.
62 печатни страници
Притежател на авторското право
Bookwire
Оригинална публикация
2022
Година на публикуване
2022
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Sugey Navarroсподели впечатлениепреди 10 месеца
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода
    🎯Струва си
    🚀Не мога да я затворя
    💧Сълзливо

    Para leerse con la paciencia y calma suficiente, dar tiempo justo a que el peso de cada verso y enunciado caiga en el cuerpo. Me urge releerlo, compartirlo, comentarlo.

  • ariana ibañezсподели впечатлениепреди 10 месеца
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода
    🚀Не мога да я затворя
    💧Сълзливо

  • b9258739418сподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете
    🔮Дълбока вода
    🎯Струва си
    🚀Не мога да я затворя

Цитати

  • Sugey Navarroцитирапреди 10 месеца
    A poco piensas que acercar tus manos a la orilla
    para recoger el agua y beberla,
    tiene algo que ver con el agua
    que te sirves del refrigerador a media noche.

    Un deseo tampoco es el mismo según se vaya
    deseando.
    Hay pérdida de brillo en los metales.
    Se deterioran los cuerpos.
    Se olvidan los nombres de lo que se ama,
    y son remplazados por notas escondidas en libros
    que ya no se leerán,
    o aún más certeros,

    porque ya no somos.

    De todas formas, un nombre no sirve de nada.

    Los nombres no son las cosas.
  • Sugey Navarroцитирапреди 10 месеца
    Te veo leer, aunque no sepa tu nombre.
    Las palabras nunca son las cosas.
    Sonríe cuando camines por la calle.
    Alguien nos está escribiendo.

    Las palabras nunca son las cosas.
    El mar parece copiarse en cada ola,
    pero no podemos decir que sea el mismo mar
    cada vez que pasa su lengua sobre sus labios,
    sobre tus labios,
    como teniendo sed,
    como teniendo hambre.

    Veamos, una sed nunca es la misma,
    porque el agua que se acabe tomando
    tampoco lo es.

    ¿Nunca has mirado cómo se descongela un río?
  • Sugey Navarroцитирапреди 10 месеца
    Todo tiene sentido, menos el lenguaje que uso para enunciarlo.

    El mundo ya estaba completo.

    No necesitaba de nuestro lenguaje.

    Ahora camino, veo mi sombra,

    y dejo mis huellas en algunas partes de la acera.

    La sombra es lo que la luz no alcanza a entender de nosotros.

    Es mediodía.

    Es la mitad de algo.

    De la luz o de esta isla,

    o de este parque.

    Es la mitad de un círculo,

На лавиците

  • Fondo de Cultura Económica
    Fondo de Cultura Económica
    • 1.5K
    • 598
  • Bonzo Poe
    Poesía
    • 135
    • 2
fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)