Umierający król prosił swojego sługę, by opiekował się synem królewskim. Książę miał odziedziczyć wszystkie dobra, król nakazał jednak, by młodzieniec nie wchodził do jednej z komnat. Znajdował się w niej portret przepięknej dziewczyny, córki króla Wyspy o Złotym Brzegu. Książę jednak nie usłuchał przestróg sługi, kazał otworzyć komnatę, zobaczył portret i natychmiast zakochał się w królewnie. Za radą sługi syn króla kazał wybudować okręt i wyładować go złotymi sprzętami i ozdobami. Książę i wierny sługa wyruszyli do portu Wyspy o Złotym Brzegu. Zdobycie ręki królewny nie było jednak łatwym zadaniem.
Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.
Bracia Grimm — Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje — zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.
