Het bos is Mela's wereld. De stille dennen en het zachte mos, de vogels en de krioelende kleine insecten, en de berg die haar eens opslokte en haar daarna weer losliet. Een kind dat verdween maar terugkwam. Als Mela volwassen is keert ze terug naar haar kinderlandschap, naar haar eenzame moeder Katja en huisvriend Tatu. Mensen die altijd op dezelfde plek zijn geweest en weinig weten over Mela's onrust en de werelden in haar. Een verhaal van duisternis en verlangen duikt op uit de oude kamers. Over een eenzaam kind dat onverwachts een halfbroer krijgt, Sasja, waar ze langzaamaan een band mee krijgt.
De ondergrondse zon is het verhaal van een gevoelige jonge vrouw en haar ongewoon sterke relatie met alles wat groeit en leeft, een vrouw die niet toegeeft aan de aantrekkingskracht van depressie. De ondergrondse zon is een roman over de schoonheid van de schitterende duisternis.
De Zweedse pers:
'Dit boek is werkelijk een wonder. Taal een verhaal laten leiden, een vloeiende, dromerige tekst vermengen met poëzie: Andrea Lundgren is een schrijfster die het ritme en de ziel van de taal met meedogenloosheid beheerst.'
— Expressen
Andrea Lundgren (1986) maakte haar romandebuut in 2010 met I tunga vintras mage. Haar tweede roman, Glupahungern, werd alom geprezen en was een bevestiging van haar onderscheidende auteurschap. Haar verhalenbundel Nordic Fauna (2018) werd bekroond met twee Zweedse literatuurprijzen. De ondergrondse zon is haar derde roman.
