Het huis met de zeven zegels is een zogeheten Gothic novel, een romantisch griezelverhaal zoals dat populair was in de negentiende eeuw. Het middelpunt van de roman is een klassiek landhuis met een lange geschiedenis vol hekserij, spoken en onverklaarbare sterfgevallen.
Het huis is al generaties lang bezit van de familie Pyncheon, en in het boek volgen we de avonturen van de huidige bewoners, Hepzibah, Clifford en hun charmante nichtje Phoebe. Lang geleden zou het huis zijn vervloekt, en het is aan de familie om een manier te vinden de vloek op te heffen.
Nathaniel Hawthorne (1804–1864) was een van de beroemdste Amerikaanse schrijvers van de negentiende eeuw. Zijn werk past naadloos in de traditie van de Romantiek, en met name de duistere variant daarvan, die zich toelegt op het schrijven van griezelverhalen.
De voorouders van Hawthorne speelden een prominente rol in het vervolgen van vermeende heksen in de beroemde heksenprocessen van Salem. Hawthorne heeft zich hier altijd over geschaamd. De onterechte beschuldiging van hekserij speelt in veel van zijn boeken een rol.
