bookmate game
Catalina Aguilar Mastretta

Todos los días son nuestros

Уведоми ме, когато книгата е добавена
За да прочете тази книга, качете я във формат EPUB или FB2 в Bookmate. Как се качва книга?
El debut novelístico del año.
Veníamos de una fiesta de disfraces, cosa ideal, dado que andábamos en el esfuerzo de parecer puras cosas que no éramos… para empezar: felices.
Emiliano se había vestido de Darth Vader, yo me había embutido en un traje de Gatúbela…
Habíamos decidido ir vestidos de dos entes negros y cabrones. "¡Somos malos!" Malos para estar juntos, malos para crecer juntos, malos con el otro.
Después de diez años de vivir juntos, María y Emiliano se separan. Pero, ¿qué fue lo que los alejó?, ¿las manías de cada uno?, ¿la falta de deseo?, ¿la cotidianidad?
María, a flor de piel por la ruptura, habla de su dolor, de los cambios, de su independencia, de su familia y amigos y de las cosas que la siguen vinculando con el amor de su vida. La novela aborda de manera íntima y franca el duelo que se vive después de un rompimiento amoroso y la idea de reconstruirse a sí mismo.
Тази книга не е налична в момента
252 печатни страници
Оригинална публикация
2018
Година на публикуване
2018
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Ale Luévanoсподели впечатлениепреди 5 години
    🔮Дълбока вода
    🎯Струва си
    💧Сълзливо

    Un libro donde encontré mucha ternura. Un texto soñador y de cosuelo, después de hoy siempre está la posibilidad del mañana: todos los días sale el sol.

  • Mariana Moralesсподели впечатлениепреди 4 години
    💧Сълзливо

    Pasar por duelos y leer nuestros reflejos en la literatura también es muy sanador

  • Daniela Tafolla Fragaсподели впечатлениепреди 4 години
    🎯Струва си
    🚀Не мога да я затворя
    💧Сълзливо

    Los libros siempre llegan en el momento adecuado, me encantó y me hizo sentir y llorar y esperar lo que está por venir y creer que va a ser mejor.

Цитати

  • Valeria Valderramaцитирапреди 6 години
    Pero sí lo conozco, como si nunca se hubiera ido, porque me quiso tanto y
    fuimos tan del otro como ahora somos del espacio en el que nos olvidamos.
  • Yulieth Duránцитирапреди 7 години
    No me acuerdo en qué tiempo, pero en uno pasado, era el
    amor de mi vida
  • Judith Cortésцитирапреди 4 години
    Mi casa era otra de esas erosiones irreparables. Quizá la peor. Después de años ésta todavía no es su casa. Ésta nunca va a ser su casa, haga lo que haga, yo nunca voy a ser su casa.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)