Fabio Morábito

Alguien de lava

Уведоми ме, когато книгата е добавена
За да прочете тази книга, качете я във формат EPUB или FB2 в Bookmate. Как се качва книга?
Detenerse a observar es la actividad predilecta del poeta Fabio Morábito. En la quietud, en el silencio, en la atención total se gesta el poema. La persona a la que alude el título de este libro, {Alguien de lava}, es ese testigo detenido (y que, como la lava, está por petrificarse) que mira las cosas que suceden. Y {las cosas} no es una mera generalización, sino al contrario: es las cosas mismas, los objetos, las menudencias con que la vida se adereza. Los poemas de Morábito comienzan con lo particular (el microscopio) y poco a poco se esponjan, se expanden –con la ayuda de una sabiduría dúctil— y terminan en lo universal (el telescopio).
Тази книга не е налична в момента
28 печатни страници
Притежател на авторското право
Ediciones Era
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Horacio Cavalloсподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете

    Un poeta enorme.

  • Malena Tejedaсподели впечатлениеминалата година
    👍Струва си да се прочете
    🎯Струва си

  • b6394045722сподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете

Цитати

  • Verónica Noyolaцитирапреди 5 години
    ¿Por qué si digo pá‍­ja‍­ro

    me en‍­cien‍­do

    y cuan‍­do digo ave me in‍­ti‍­mi‍­do?

    Digo pá‍­ja‍­ros y pien‍­so

    en vue‍­los cor‍­tos,

    no en mi‍­gra‍­cio‍­nes,

    en los es‍­fuer‍­zos para ha‍­cer‍­se un nido;

    digo pá‍­ja‍­ro y me em‍­bos‍­co,

    me en‍­ar‍­bo‍­lo

    y me en‍­som‍­brez‍­co,

    y al decir ave me re‍­mon‍­to,

    pier‍­do la som‍­bra y subo,
  • Rafael Ramosцитираминалата година
    si se cursara el primer año entre los muertos,
    no en las escuelas,
    y en vez de repasar conceptos
    se repasaran los difuntos,
    en cada cosa que diríamos de grandes
    la muerte habría dejado ya
    su gota de precioso antídoto,
    una amargura en el lenguaje
    que se transmitiría, qué duda cabe, al resto,
    y hablar, así, sería una forma
    de hacer crecer en nuestra compañía
    este silencio inmenso,
    como morir, de alguna forma
  • Rafael Ramosцитираминалата година
    ser el oscuro atrás del vidrio,
    la brasa que persiste,
    la brisa que revuelve
    el estancado aire de sus días,
    el interior viciado por su aliento,
    oscuro y necesario como la escritura,
    que es brasa que también,
    con calculada lentitud, se enfría

На лавиците

  • Ediciones Era
    Era
    • 181
    • 230
  • R Güemes
    POESIA
    • 52
    • 17
  • Bonzo Poe
    Poesía
    • 135
    • 2
  • temabazari
    P O E S Í A
    • 102
    • 2
fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)