bookmate game
Juan Rodolfo Wilcock

El caos

Desde el tenue aviso con que Wilcock le advierte en dedicatoria privada a Silvina Ocampo («este libro en tan raro castellano») hasta el adverso milagro de su recepción en 1974, cuando se publica la primera vez, El caos es uno de los referentes más importantes y vivos de la narrativa argentina, como El juguete rabioso, La invención de Morel y Ficciones.
A eso contribuye su condición de libro de cuentos inestable. Todo en El caos permanece en estado de transformación: los personajes, las tramas, las escenas, las situaciones y, sobre todo, la lengua.
Esa vibración previa, esa inminencia, insinúa el escritor que Wilcock será, y abarca ya la obra futura: El estereoscopio de los solitarios, El ingeniero, La sinagoga de los iconoclastas.
Tanto si se trata de un magnicidio, de una fiesta depravada, de unos animales voraces y fantásticos que acechan en el parque Lezama o de un recuerdo de juventud, Wilcock sostiene con su estilo una diversidad de mundos y criaturas que perduran sin ambages en la memoria de los lectores.
Esta tercera edición aumentada, al cuidado de Ernesto Montequin, reproduce la segunda publicada en 1999 y añade dos narraciones nuevas.
244 печатни страници
Притежател на авторското право
Bookwire
Оригинална публикация
2020
Година на публикуване
2020
Издател
La Bestia Equilátera
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Yatzel Roldánсподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете
    💀Страшничко
    🚀Не мога да я затворя

    Todos los relatos de este libro van de lo extraño a lo terrorífico: ¡son geniales!

  • Reina Azúcarсподели впечатлениепреди 2 години
    👍Струва си да се прочете

  • Ana Negriсподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете

Цитати

  • Reina Azúcarцитирапреди 2 години
    Cuando en una entrevista le preguntaron cómo construía sus libros, respondió que lo hacía “corrigiendo textos mediocres, escritos por mí”
  • Reina Azúcarцитирапреди 2 години
    estos estudios no me parecían una pérdida de tiempo porque, en el peor de los casos, me servirían para escribir un cuentito
  • Reina Azúcarцитирапреди 2 години
    Nunca antes la humanidad se había sentido tan decepcionada. Si al menos, decían, la Nube hubiera llegado para luego irse como había venido, dejando solamente a su paso una sensación de vacío, una apacible decepción que, en el peor de los casos, no hubiera sido otra cosa que la continua decepción de la vida; a estas cosas el mundo sabía adaptarse

На лавиците

  • La Bestia Equilátera
    La Bestia Equilátera
    • 33
    • 76
  • Lucía
    TBR
    • 150
  • Eduardo Barenas
    Mi biblioteca
    • 90
  • Patricia Fuentes
    Hispanoamericanos
    • 24
fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)