José Emilio Pacheco

La arena errante

Уведоми ме, когато книгата е добавена
За да прочете тази книга, качете я във формат EPUB или FB2 в Bookmate. Как се качва книга?
{La arena errante} mide el paso del tiempo encerrado en una burbuja de cristal. Es también la materia de que están hechas las dunas del desierto y los médanos de la playa. Su incesante transformación engendra y devora, marca nuestra historia pública y personal.
Тази книга не е налична в момента
55 печатни страници
Притежател на авторското право
Ediciones Era
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Susan Moralesсподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете
    🌴Книга за плажа

    La poesía de José Emilio Pacheco me gusta porque suele partir de nuestra cotidianidad. Me parece de una belleza que se siente cercana, sin pretensiones.

  • Mauricio Coronelсподели впечатлениепреди 2 години

    De poesía transversal, La arena errante captura instantes, desbobla cuadrantes, canta de las cosas sencillas en un español enriquecido. Sentencias cortas, a veces fulminantes y lapidarias. El poeta Pacheco es sabio, hurga en las profundidades del alma y deslumbra con pinceladas poéticas únicas. Habla de la carroña que seremos y de la velocidad y fugacidad de la existencia. La arena errante se desliza en un par de tardes y deja un grato sabor para regresar a él, una y otra vez.

  • Yar Cruzсподели впечатлениепреди 2 години
    👍Струва си да се прочете
    🌴Книга за плажа
    🚀Не мога да я затворя

Цитати

  • Jośe Carrasco Amadorцитирапреди 4 години
    Del mar viene la niebla.

    Es su fantasma.

    Envuelve todo en irrealidad.

    Cuando la respiramos se extiende adentro

    como un sudario invisible.

    Y al disiparse

    nos disolvemos con ella.
  • Andrea Bernalцитирапреди 2 години
    La vida no es de nadie,
    la recibimos en préstamo.
    Lo único de verdad nuestro será la ausencia.
  • Andrea Bernalцитирапреди 2 години
    ¿Qué fue de tanto amor? Un cuaderno
    en papel que ya no se usa
    y está amarillento
    y comido por los ratones.
    Escrito a máquina,
    algo que ya parece tan anticuado
    como las runas ahora.

На лавиците

  • Mauricio Coronel
    Poesía
    • 89
    • 10
  • Antonio Herrera
    yo
    • 21
  • Juan Hernandez Polanco
    POESIA
    • 12
fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)