bookmate game
Emma Jane Unsworth

Animales

Laura y Tyler han vivido su década de los veinte a tope, en un torbellino de fiestas que nunca se terminaban, una querencia por las drogas que ha ido de las ganas de experimentar con cierta cautela a colocarse con entrega absoluta, resacas que no acababan hasta el lunes por la mañana… Sin embargo, las cosas están cambiando. Laura se ha comprometido con Jim, un pianista clásico a quien no le gustan los desfases de Tyler y la mala influencia que ésta tiene sobre su prometida. Jim intenta que Laura sea más adulta, que se decida por un comportamiento aceptado socialmente, pero Tyler no está dispuesta a dejarla ir tan fácilmente. Una novela cruda e hilarante para una generación atrapada entre una adolescencia tardía y la edad adulta, que se pregunta a qué tiene que renunciar para crecer.
273 печатни страници
Притежател на авторското право
Bookwire
Оригинална публикация
2016
Година на публикуване
2016
Издател
MALPASO
Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Ann Lopсподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете
    🎯Струва си
    🚀Не мога да я затворя
    💧Сълзливо

    Una amistad convulsa, un noviazgo insípido por el camino monótono de "es lo que sigue"... Una muerte casi anunciada y un final que deja pensando, Que hubiese hecho yo?

  • Paty de la Torreсподели впечатлениепреди 2 години
    👍Струва си да се прочете
    🚀Не мога да я затворя
    😄LOLZ
    💧Сълзливо

    Una historia que te hace reflexionar sobre la vida y lo que estamos haciendo en ella.

  • Karol Castilloсподели впечатлениепреди 8 месеца
    👍Струва си да се прочете

Цитати

  • Ann Lopцитирапреди 4 години
    No hay x e y, no hay causa y efecto. Nada es inevitable, porque no tiene tiempo de ser inevitable. Sencillamente, sois, todo a la vez. Vivir el momento no es siquiera una opción.
  • Ann Lopцитирапреди 4 години
    Ahí estaba la felicidad, durante un instante, en el alcohol inmaculado. Noté cómo la sangre se me cambiaba por el vodka y me encantó.
  • Laura Carrascoцитирапреди 5 години
    Para mí, el fin de la embriaguez no era crear sino destruir esa parte de mí misma a la que le importaba si creaba o no. Yo bebía por solidaridad con mi propio ser, para resolver mis batallas interiores o, al menos, para dejarlas congeladas.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)