bookmate game
Jane Austen

La abadía de Northanger

Catherine Morland es una muchacha «tan corriente como la que más»… sólo que tiende a ver la vida como una novela. Cuando es presentada en sociedad en Bath, conoce a un joven apuesto y refinado y se siente como en una novela sentimental. Luego, invitada por el padre del joven, pasa una temporada en una antigua abadía, donde sospecha que se cobijan terribles secretos, como en una novela gótica. Pero la realidad, que también tiene sus secretos, le revelará al fin un mundo acaso más absurdo y angustioso que el imaginado en la peor de sus fantasías. Novela de novelas, literatura de literatura, La abadía de Northanger, escrita antes de 1803 pero no publicada hasta 1818, póstumamente, encierra en una sátira literaria una hiriente reflexión sobre los prejuicios y crueldades de la sociedad, y es sin duda una de las obras más agudas y divertidas de Jane Austen.
290 печатни страници
Оригинална публикация
2017
Година на публикуване
2017
Издател
Alba Editorial
преводач
Guillermo Lorenzo

Други версии

Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • Alejandra Arévaloсподели впечатлениепреди 6 години
    👍Струва си да се прочете
    💞Обичам я до смърт
    🚀Не мога да я затворя
    😄LOLZ

    La forma en que la narradora se inmiscuye en contar y criticar a sus personajes es vida.

  • Berenice Torresсподели впечатлениепреди 2 години
    👍Струва си да се прочете
    💞Обичам я до смърт
    🐼Миличко

  • b9183049347сподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете
    🎯Струва си

Цитати

  • Alejandra Arévaloцитирапреди 6 години
    La amistad es ciertamente el bálsamo más eficaz para restañar las heridas de un desengaño amoroso.
  • Alejandra Arévaloцитирапреди 6 години
    Pero mi asunto es muy diferente: nuestra protagonista regresa a su hogar sola y desgraciada y no hay ningún júbilo en su espíritu que pueda inducirnos a la minuciosidad descriptiva.
  • Itzelцитирапреди 9 месеца
    Ahora en Oxford no bebe nadie, se lo aseguro. Nadie bebe. Le costaría encontrar a un hombre que consuma más de cuatro pintas, a lo sumo. Sin ir más lejos, a todo el mundo le pareció insólito que en la última fiesta que hicimos en mi habitación se bebiera un promedio de unas cinco pintas por cabeza. Todo el mundo lo consideró algo fuera de lo normal. Mis fiestas son las mejores, desde luego. No se encuentra a menudo nada semejante en Oxford... y eso puede ser una explicación. Pero esto es para darle una idea aproximada de lo que se suele beber allí.

    –Sí, me da una idea aproximada –dijo Catherine no sin entusiasmo–. Beben ustedes mucho más de lo que pensaba.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)