Қан мен тер. I кітап

Бақыт -басыңа қонған құс, қолына шыбық ұстаған баладан да үркеді

Қан - өмір, биік мүдделер жолындағы күрес символы. Тер - тіршілік, көнбіс бейнеткерлік пен үзілмес үміт символы.

иілген басты қылыш кеспес.

─ Менің ішіме өкпенің үлкені де, кішісі де сыяды. Тісімнен шығармай тістеніп жүрсем де болар еді...

Ызам ішіме сыймай, қара тырнағыма дейін күйіп тұрсам,

Кіммен қара болсаң, сонымен ағар деген, шырағым,-

Әркім сыйлағанның құлы.

─ Құдай - ай, «Жаны күйген Тәңірісін қарғайды» деп, сен де маған дап - дайын тұрасың. Бір ілгіш тауып, найзаңды бүйірімнен сұққылайсың да жатасың,- деді де, кемпір табақта жеусіз қалған етті көтеріп ала жөнелді.

Басқа тартса аяққа жетпейтін тапшы дүниесі құрғырдың тарлығын көп көргесін бе, былайғы уақытта үй ішінің қазан-аяғына, ішкен - жегеніне араласып, әрі -берідесін келіндерінің қазан-аяқ ұстағанына ырза болмай, зәрін төгіп отыратын тарқол, қытымыр ананың кейде тап осындай кісінің кісілігі сыналатын жерде қолы ашылып кететіні бар.

Жау аяған -жаралы»