bookmate game
Juan Cárdenas

El diablo de las provincias

Un hombre vuelve a casa (a Colombia), con varios fracasos a sus espaldas. Y allí «encontrará sin buscar», siguiendo el dicho picassiano.
El tejido de araña de la realidad lo atrapará sin darle oportunidad de escapar. Es ésta una novela negra muy singular, donde se dinamitan con acierto muchos de los estereotipos del género. Parte de la mejor narrativa latinoamericana de las últimas décadas ha leído “con provecho” a un autor siciliano que, de alguna manera, supo conjugar a Borges (una de sus referencias esenciales) con los grandes moralistas franceses: Leonardo Sciascia. Desde Rodrigo Rey Rosa hasta el último Juan Cárdenas, la lección de Sciascia se ha vuelto cada vez más relevante.
Como en esta novela exacta y magistral, en la que la política, la religión y la “industria” (tres temas sciascianos) son tan importantes como el sexo o la naturaleza (dos temas de Cárdenas, no tan presentes en el siciliano). Estamos, pues, ante una de las principales novelas latinoamericanas de este siglo XXI.
«Aquí el crimen es la pura vida tejida en torno a una santa trinidad del mal que, de nuevo, ha movido a comparar el escenario de El diablo de las provincias con la Sicilia de Sciascia. Noble intento de reclamar atención para un Cárdenas cuya escritura no lo necesita -se basta a sí misma— pero que, ha de reconocerse, puede quedar condenado por la vorágine editorial a no rebasar los círculos del boca a oreja.»
Eugenio Fuentes, La Provincia
112 печатни страници
Притежател на авторското право
Bookwire
Оригинална публикация
2020
Година на публикуване
2020
Издател
Editorial Periférica

Други версии

Вече чели ли сте я? Какво мислите за нея?
👍👎

Впечатления

  • b4061348734сподели впечатлениепреди 4 години
    👍Струва си да се прочете

    Gran novela negra llena de reflexiones e impecablemente escrita. Quiero leer más de Juan Cardenas

  • Marcos Seifсподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете

  • antonio hernandez alvarezсподели впечатлениепреди 3 години
    👍Струва си да се прочете

Цитати

  • Juan Roldán Lozanoцитирапреди 2 години
    La poca voluntad que le quedaba se la regaló a una calle vacía
  • Daniel Chazariцитирапреди 9 дни
    un amago de viernes que, mal que mal, estaba empeñado en tragarse la espiral del tiempo, solo para poder vomitarla en la noche.
  • Daniel Chazariцитирапреди 10 дни
    Yo soy esa forma de caer, pensaba, volviendo a darle la calada final al porro. Yo soy básicamente ese modo de dejarse ir.

На лавиците

fb2epub
Плъзнете и пуснете файловете си (не повече от 5 наведнъж)