Siyavuş Quliyev

Övladlar sizin övladlarınız deyil.

Onlar öz yolunu izləyən həyatın oğulları və qızlarıdır.

Sizin vasitənizlə gəldilər, amma sizdən gəlmədilər.

Və sizinlə birlikdə olsalar da sizin deyillər.

Onlara sevginizi verə bilərsiniz, düşüncələrinizi deyil.

Çünki onların öz düşüncələri var.

Bədənlərini tuta bilərsiniz, ruhlarını deyil.

Çünki ruhları sabahdadır.

Siz isə sabahı xəyallarınızda belə görə bilməzsiniz.

Xəlil Çibran

Bir insanın başqa bir insanla sağlam münasibətlər yarada bilməsi üçün ilk əvvəl özünə dəyər verə bilməsi lazımdır. Ailə münasibətlərində, özünə dəyər verən “insan – qadınla” özünə dəyər verən “insan – kişi” bir-birini olduğu kimi qəbul edir, sevgi, hüzur şəraitində yaşayırlar. Belə bir ailədə doğulub, böyüyən körpə isə öz potensialını dərk edib, sonuna qədər reallaşdırmağa səy göstərir.

Övladlarımızın məsumca

verdiyi suallar fəlsəfənin,

elmin və sənətin başlanğıcıdır.

Övlad haqları insan haqlarıdır.2

Doğan Cüceloğlu.

Övlad çox güləyəndirsə gülməsi, ağlayandırsa ağlaması qınanır. Qorxursa, qorxaqlığı lağa qoyulur. Övlada duyğularını ifadə etmək haqqı verilmir: “kəs səsini, yum ağzını” – deyilir.Səhv etmək və səhvindən nəticə çıxardaraq öyrənmək şüuru aşılanmır. Övladın fikrinə dəyər vermirlər. Sual verdikdə: “sən çox sual verirsın, bizi yorursan” – cavabını eşidir.

Qorxu zehni şikəst edir.
J. Krışnamurti

Qorxu zehni şikəst edir.

J. Krışnamurti

Sağlam bir millət olaraq inkişaf edə bilmənin əsasını “insan qadınla” “insan kişinin” yaratdığı evliliklər və ailələr təşkil edir. Bu isə sadəcə istəməklə reallaşa bilmir. Həm qadının, həm də kişinin “insan olma” məqsədilə bir yolculuğa çıxması lazımdır. Bu yolculuq hamiləlikdən və körpəlikdən başlayır.

Övlad haqları insan haqlarıdır.2
Doğan Cüceloğlu.

Körpənin öz ana-atasını sağlam ünsiyyət içində görməsi çox əhəmiyyətlidir. Belə sağlam münasibətlər olduqda körpə sevgiylə və özgüvənlə böyüyür. Öz potensialını cəsarətlə, məsuliyyətlə, özgüvənlə reallaşdırmağa başlayır.

Körpəliyindən etibarən, valideynin səs tonundan, qucaqlayışından, üz ifadəsindən güvən və inam mesajını alan övlad “Mən bacarıqlıyam, cəsarətliyəm, edə bilərəm” düşüncəsinə sahiblənir. Özgüvənin də əsası belə qoyulur. Və bir valideynin övladına edə biləcəyi ən böyük yaxşılıq da budur.