Bernhard Şlink

Qızdırma ətraf mühiti dərk etmə qabiliyyətini azaldır, fantaziyanı isə əksinə, güjləndirir, yataq otağın sənin üçün eyni zamanda həm tanıdığın, həm də tanımadığın füsunkar bir məkana çevrilir:

O qadın – gərək ona Hanna deyim, adını öyrənəndən sonra onu belə çağırırdım – özünə verdiyi vədlərlə yox, həyatının ona verdiyi şərtlərə görə yaşayırdı.

Sən mənə, mən də sənə
Açıq-aydın olanda,
Sən mənə, mən də sənə
Sarılıb dolananda,

Sən məndə, mən də səndə
Bitib tamamlananda,

Sən o vaxt sən,
Mən isə mən oluram...

O buna görə çıxıb getməklə məni jəzalandırmışdı.

Anjaq vijdanımın mənə verdiyi əzab onun üçün darıxmaqdanqat-qat artıq idi.

O, geridə qalmışdı, qatar hərəkət etdikjə geridə qoyub getdiyi şəhər kimi məndən uzaqlaşmışdı.

en düzənliyini gah istinin buxarı arxasında, gah yağışın pərdəsindən, gah fırtına buludlarının arxasından izləmək; günəşin qovurduğu jır meyvələri və çiçəkləri, yağışın yuduğu torpağı və keçən ildən qalmışçürüyən yarpaqları qoxulamaq mənə yetərinjə dəyişiklik duyğusu verirdi.

Və içimdə gizlənən bu insandan qorxurdum.

— Haqlısınız, müharibə üçün, nifrət etmələri üçün heç bir səbəb yox idi. Anjaq jəllad da edama məhkum edilmiş məhkuma nifrət etməsə də, onu asır.