- Monica Martinezсподели впечатлениепреди 2 години
🔮Дълбока вода👍Струва си да се прочетеTodo el tiempo pensando en mis papás y cómo sobreviví a tanta violencia. El título lo dice todo, los papás son (somos) el origen. Mi favorito el de Liliana Blum. El narrador con poca intención a diferencia de la narradora que parece que te lo cuenta y no que lo lee.
- Haide De la Rosaсподели впечатлениеминалата година
- R Güemesсподели впечатлениепреди 2 години
- Liliana Lanz Vсподели впечатлениепреди 2 години
👍Струва си да се прочетеEl cuento de Liliana Blum, insuperable. El de Carlos Velázquez, medio fuera de contexto… y eso que yo vivo en Tijuana. El libro tendió más a retratar casos de padres (varones) violentos y abusadores, que de mamás autoritarias. De estas, más bien algunas fueron narcisistas.
Me encantó el prólogo, fue la parte quizá más real y crítica. Los cuentos, como compendio, me parecieron que tendieron más hacia las perspectiva de hijos que no quieren ser padres, que de padres o madres que hayan sido hijos o hijas abusados. Y, aunque eso está bien, sí lo hace menos crítico, aunque por ninguna vía sean justificables estas violencias. - Ana Saenzсподели впечатлениепреди 2 години
👍Струва си да се прочетеComo buena antología, hay de todo como en botica.
- sauromdavidcuellar1991сподели впечатлениепреди 5 месеца
👍Струва си да се прочете - Melissa Verlorenсподели впечатлениепреди 7 месеца
🔮Дълбока вода👍Струва си да се прочете - Daniel Trejo Martínezсподели впечатлениепреди 8 месеца
- maria gomezmorenoсподели впечатлениеминалата година
- falopez19728сподели впечатлениеминалата година
