Znany pisarz wraca do niewielkiej miejscowości w Wielkopolsce. Przed wojną spędził tam dzieciństwo i okres dojrzewania. W wieku pięćdziesięciu lat postanawia dokonać rozrachunku ze swoim życiem. W miasteczku pozostaje anonimowy. Zdaje się, że nikt nie wie, kim jest ani skąd pochodzi. Daje mu to poczucie wolności. Jednak w zetknięciu z przestrzenią, która przed laty była jego domem, mężczyzna konfrontuje się z dawno nieodświeżanymi wspomnieniami. A te nie zawsze są dobre.
Stanisława Fleszarowa-Muskat – (1919 – 1989) polska powieściopisarka, publicystka, poetka i dramaturg. Po wojnie wyjechała do Gdyni, gdzie zajęła się twórczością literacką oraz pracą w sektorze kultury. Była dziennikarką „Dziennika Bałtyckiego" oraz kierowniczką literacką Teatru Wybrzeże. Debiutowała w 1948 roku poematem historycznym „Sen o morskiej potędze". Przez wiele lat była działaczką PZPR i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
Jej dorobek obejmuje ponad 700 utworów i jest niejednorodny. Fleszarowa-Muskat zasłynęła jako powieściopisarka, choć pisała także poezję oraz utwory o charakterze publicystycznym.
