Jedina drama Branislava Nušića koja se dešava na periferiji Beograda je „Iza božjih leđa“. Početkom 20. veka, kritika i publika nisu bile blagonaklone prema njegovim junacima sa društvene margine. Drama je tokom Prvog svetskog rata izgubljena, da bi 1964. godine bila rekonstruisana na osnovu prepisanih uloga iz arhive Narodnog pozorišta.
Ondašnja pozorišna javnost želela je komediju o ljubavi, braku i neverstvu, a od Nušića je dobila mračnu stranu ljubavnih odnosa. Dobila je crnu hroniku. Drama „Iza božjih leđa“, nastala po istinitom događaju, dešava se na palilulskoj kaldrmi među periferijskom sirotinjom. Upravo tu Nušić smešta dramatičnu ljubavnu priču.
