Zaman ve Varlık Üzerine

Zamansallığın, Varlığın ufku olduğunu belirtmek Varlığın, zamanın nedeni ya da zemini olduğunu söylemek değildir.

Bu birlik, mirasını Husserl'in, bilinci yönelimsellik (intentionality) olarak kavrayışından alır. Bütün bilinç bir şeyin bilincidir. Bundan dolayı, ne dünyasız özne diye bir şey (Descartes'ın res cogitans'ının örneklendirdiği) ne de insan olmaksızın anlamlı, sözcüğün fenomenolojik anlamında dünya vardır. Bu temel, insanın dünya-içinde-oluşu ile ilgili farkındalığının doğası olarak adlandırılabilir. Kendisinin dünya- içinde-oluşu ile bu ilgisi temelinde insan, başka varlıklarla ilgilenebilir ve onlara özen gösterebilir.

Varlık ve Zaman 'da Heidegger, insanın fenomenolojik hermeneutiğinden Varlığın temel ontolojisine yönelir. Bu yapıtta doğal şeyleri (Vorhandensein), yapma şeyleri (Zuhandensein) ve temel ilgi yapısı içinde insanın özünü analiz ederek deneyimin tabakalarını açığa çıkarır. Bu üçü, dünya-içinde-olma'nın özgün, ayrılmaz birliğini oluştururlar. Bu birlik, mirasını Husserl'in