Абдулла Орипов (21.03. 1941 — 05.11.2016) Қашқадарё вилояти, Косон туманига қарашли Некўз қишлоғида туғилган. Ўзбекистон халқ шоири (1990). Ўзбекистон Қаҳрамони (1998). ТошДУнинг журналистика факултетини тугатган (1963). Илк шеърлар тўплами — Митти юлдуз (1965). Кўзларим йўлингда (1966), Онажон (1969), Руҳим, Ўзбекистон (1971), Хотирот, Юртим шамоли (1974), Юзма-юз, Ҳайрат (1979), Нажот қалъаси (1981), Йиллар армони (1983), Ҳаж дафтари, Муножот (1992), Сайланма (1996), Дунё (1999), Шоир юраги (2003), 4 жилдлик Танланган асарлар ва бошқа шеърий китоблари нашр этилган. Достонлар ҳам ёзган (Жаннатга йўл, 1978; Соҳибқирон, 1996). Соҳибқирон (1998) шеърий драмаси республиканинг барча йирик театрларида саҳналаштирилган. Дантенинг Илоҳий комедиясини, А.Н. Некрасов, Л. Украинка, Т. Шевченко, Р. Ҳамзатов, Қ. Қулиев асарларини ўзбек тилига таржима қилган. Ўзбекистон Республикаси Давлат мадҳиясининг матнини ёзган (1992). Ҳамза (1983) ҳамда Алишер Навоий номидаги (1992) Ўзбекистон Республикаси Давлат мукофотлари лауреати.
Ушбу қўлингиздаги китоб атоқли шоиримиз Абдулла Ориповнинг Америка Қўшма Штатларида битган фалсафий мушоҳадалари, юрт соғинчи ва ҳайратдан иборат бўлган беназир сатрлари мажмуасидир. Шеърий тўплам сиз ўқувчилар қалбида шоиримизнинг мусофирликда, Ватандан йироқда хис этган ҳиссиётлари оламига олиб кирса ажабмас. Шеърларнинг ёзилиш санасига аҳамият берилса, шоирнинг илҳоми уни бир дақиқа ҳам тарк этмаганига гувоҳ бўласиз.
