MUALLIFDAN

Абдулла Ёзувчилар Иттифоқи топшириғи билан Чўлпону Ғофур

Ғуломларга қўшилиб, Қозонга, татар ёзувчилари қурултойига

кетворди. Қаъдаларга қўшниси Мулла Юсуф-домла бош-қош

бўлиб қолди. Қозондан қайтиб келган туни болаларини ухлатиб

бўлган Раҳбар пиқ-пиқ йиғлаб: “Бир кун худо кўрсатмасин, мен

ҳам ўлиб қолсам, мурдам ювилмай, сиз ёзувчилигингиз кетидан

қувасиз-а?” – деб роса кўнглини бузганди. Энди ўйлаб боқса - ҳақ

экан ўшанда бетолеъ хотини. Ахир Қозонга бормаса, осмон

узилиб ерга тушармиди?! Борганида ҳам атрофи ўйин-кулгу, ҳазил-мутойиба. Бири Ғафур Ғуломга: “Ғафур, сен ичишингни

ташла! Талантингни бошига етасан! Одамга ўхшаб юрсанг

ўласанми?!” – деб роса насиҳат қилади. Ғафур ҳам бошини қуйи

солганича, бу сўзларни қулоққа олади. “Бу гаплар билан кошки

тузалсанг! Ке, қўй, бор анавидан иккитасини топиб кел!” – деб

йўл гаштинию, меҳмондорчилик завқини суришлар. . Шуларни

кўриб юришга борганмиди?

Ундай деса, дарвозасининг ўнгида мотамсаро ўтирса-да, ўн-ўн

беш дақиқа бекорчиликда кимдир гап бошларди:

- Бу йил деҳқончилик қилдувиза, сартопо дахмаза бўларкан.

Ҳали ер чоп, ҳали ариғ торт, бу ёғида хомток, хашак. . ўсиришкаям

вақтинг бўмасакан! Кеча, оғайни, картишка яганаловдим, энди

бир суғорсам, чопиғиям кептурипти. .

- Пирназарвой, ягана деганини сув бергандан кегин

қилардию. Ундан кейин картошка яганаланмийдию!

- Э, ҳазилийззи қўйинг, муллака! Ўзи ўлардек чарчап

турипман...

- Йўқ, беҳазил, ана бошқаладан сўранг!

www.ziyouz.com kutubxonasi 80

Абдулҳамид Исмоил. Жинлар базми

Ҳамма бош лиқиллатади.

- Э, хўп, ягана қилинди нимаю, қилинмади нима?

- Қилинмаса ҳосил яхши бўлади. Қилинса, эккан уруғийззи

оласиз холос..

- Вой, нима қип-қўйипман, деҳқончиликдан ўргилай, - дейиши

биланоқ азада ҳам қаҳ-қаҳ кулгу кўтарилди.

Яна ҳазил, яна аския. .

Абдулла қулоқ солса, атрофидагилар ҳам кими латифа айтган, кими бошқасини масхара қилган, хуллас ичакузди к